schoolJak rozpoznać, że dziecko jest geniuszem? Czy za ponadprzeciętne zdolności jest odpowiedni jakiś gen? W jaki sposób można pielęgnować umiejętności dziecka? Te i inne pytania zadają sobie rodzice maluchów, którzy podejrzewają, że ich pociecha posiada wyjątkowe zdolności. I słusznie, bo najważniejsza jest szybka reakcja i wspieranie rozwoju malca – lekceważenie zdolności może doprowadzić do ich straty. A co, jeśli każde dziecko może być geniuszem?

Geniusz, czyli…

Według definicji stworzonej przez psychologów „geniusz to ktoś, kto przed ukończeniem 10 roku życia opanował jakąś umiejętność na poziomie zaawansowania dorównującym wykształconym w danym kierunku dorosłym specjalistom”. Zazwyczaj nadzwyczajne umiejętności objawiają się w dziedzinach ścisłych – matematyce, fizyce, chemii, biologii, grze w szachy czy muzyce – czyli tam, gdzie kluczową rolę odgrywają twarde zasady i prawa. Co ciekawe dziecko posiadające umysł geniusza, wcale nie musi posiadać wysokiego IQ, ponieważ jego mózg funkcjonuje nieco inaczej, niż mózg rówieśników. Warto zaznaczyć, że dziecko-geniusz ma również określony zespół cech charakteru. Często jest trudne i niepokorne, zadaje dużo pytań i docieka sensów, żądając natychmiastowej odpowiedzi. Zajęcia w szkole są dla niego nużące, przez co może przeszkadzać i rozrabiać. Ponadto jest wyjątkowo empatyczne i wrażliwe. Kluczową rolę w odkryciu zdolności geniusza grają jego rodzice. Badania wykazują, że opiekunowie stymulują rozwój ponadprzeciętnych umiejętności, i nie chodzi tu o to, aby zmuszać malca do konkretnych zajęć – w zdecydowanej większości mali geniusze odziedziczają zdolności i zainteresowania po rodzicach, wychowując się w określonym otoczeniu, np. matematycznym lub muzycznym. Dodatkowo umiejętności muszą być rozwijane i ćwiczone, o co muszą zadbać rodzice. Inaczej zdolności po prostu zanikną.

Każde dziecko może być geniuszem

Okazuje się, że każde dziecko może być geniuszem. Wiele najnowszych badań wskazuje, że odpowiednio pielęgnowane predyspozycje maluchów dają spektakularne efekty. Małe dzieci myślą intuicyjnie, ponieważ ich mózg korzysta głównie z lewej półkuli mózgowej. Z kolei dorośli używają prawej półkuli, która odpowiedzialna jest za logiczne myślenie. Właśnie to sprawia, że dzieci bardzo szybko uczą się poprzez powtarzanie czynności, a więc łatwiej niż dorośli przyswajają języki obce czy wykonują skomplikowane obliczenia matematyczne. Dodatkowo od urodzenia młody człowiek posiada więcej połączeń między komórkami nerwowymi mózgu, a ich liczba wzrasta dzięki odpowiedniej stymulacji. Dzięki temu ilość synaps niemal dwukrotnie przekracza zapotrzebowanie, co sprawia, że dziecko ma bardzo duże możliwości intelektualne, które należy rozwijać – niewykorzystane połączenia bowiem giną.

Arytmetyka mentalna dla małych geniuszy

Arytmetyka mentalna została opracowana tak, by w pełni wykorzystać wrodzone zdolności dzieci. Ćwiczenia liczenia w pamięci stymulują pracę połączeń nerwowych między prawą a lewą półkulą mózgu, dzięki czemu synapsy nie zanikają; tym samym rozwijają się możliwości intelektualne danej jednostki. Dziecko uczestniczące w kursie japońskiej matematyki jest w stanie bardzo szybko wykonywać trudne obliczenia, myśli logicznie i ma doskonałą pamięć.

Źródło: Abakus – Liczenie w pamięci