Stworzenie Adama – fragment najpiękniejszego fresku Michała Anioła
Stworzenie Adama to fragment fresku znajdującego się na sklepieniu Kaplicy Papieskiej, zwanej Sykstyńską. Został on wykonany przez jednego z najwybitniejszych twórców renesansu – Michała Anioła, a właściwie Michała Anioła Buonarrotiego. Freski wykonane były na prośbę papieża Juliusza II, który urzeczony ówczesną sławą artysty, pragnął też, aby to właśnie on nie tylko namalował freski, ale także wybudował mu grobowiec. Przed włoskim artystom stanęło nie lada wyzwanie – 1000 m2 powierzchni i 300 postaci do namalowania.
Stworzenie Adama to fragment, który nawiązuje do Księgi Rodzaju Starego Testamentu i przedstawia dzieło stworzenia. Na pierwszym planie znajduje się tytułowy Adam oraz jego Stwórca. Obydwie postaci są do siebie podobne, co symbolizuje stworzenie człowieka na „obraz i podobieństwo Boga”, z drugiej jednak strony, widoczny jest pomiędzy nimi duży kontrast.
Adam przedstawiony jest jako silny, piękny i nagi mężczyzna, półleżący na zielonej ziemi, za nim widoczny jest fragment niebieskiego tła – wód morskich. Jego twarz jest spokojna, nie rysują się na niej żadne większe emocje. Zauważalne jest jednakże duże zaufanie i spokój zwłaszcza w spojrzeniu skierowanemu ku stwórcy. Ufność ta wyrażona jest także w geście Adama – wyciągnięta w stronę Ojca ręka oraz unoszący się wskazujący palec. Postać ta jest statyczna.
Naprzeciw Adama znajduje się postać Boga. Jest to starzec z posiwiałymi włosami oraz brodą. Ma bardzo wyraziste rysy twarzy, a jego ciało zakrywa biała, ale bardzo zwiewna szata. Jest on, podobnie zresztą jak Adam oraz wiele innych postaci na freskach, obrazach czy rzeźbach Michała Anioła, bardzo muskularny. Boga unoszą oraz otaczają aniołowie, którzy z zaciekawieniem oraz dużym spokojem patrzą na Niego oraz na Adama. Aniołowie wraz z Bogiem osłonięci są dużym płaszczem. Stwórca wyciąga silną rękę w stronę Adama, wykonując gest, który ma tchnąć w niego życie.
Na tym fragmencie fresku Michał Anioł przedstawił statyczność i dynamiczność. Dynamiczność to życie, natomiast statyczność Adama symbolizuje powoływanie go do życia – przebudzenie ze snu. Wszystkie namalowane przez tego artystę freski są bardzo odważne, często przedstawiają zupełnie nagie postaci. Stosowanie perspektywy oraz śmiała kolorystyka dały zupełnie nową tendencję w sztuce europejskiej.
Styl malarski: malarstwo renesansowe
Gatunek malarski: malarstwo religijne
Technika: fresk
Rok powstania: 1508-1512
Ekspozycja: Kaplica Sykstyńska, Watykan
Dodaj komentarz